Ik mocht als voorzitter van de alumnivereniging even kort een woordje zeggenop de BIRdag vorig weekeinde. Ik gebruikte daarbij wat cijfermateriaal en goochelde wat met getalletjes. 750 leden van VBI, meer dan 300 ingeschrevenen op de BIRdag, meer dan 60 vrijwilligers die die dag in perfecte banen hebben geleid. Terechte complimenten overigens aan die mensen die die fijne datg realiseerden.
Ik was dat speechje beginnen schrijven de dag zelf nog, op de trein, onderweg van mijn thuisdorp naar Leuven, waar ik vroeger moest zijn om mee te helpen opbouwen. Ik had de avond er voor nog wat kort naar België – Italië gekeken, was bij het fluitsignaal meteen gaan slapen en had de zaterdag voormiddag wat thuis met de kindjes gespeeld. Het was pas op de trein dat ik voor het eerst, snel op mijn smartphone, het nieuws las. Donderdag Beirut en vrijdag Parijs.
Het was plots heel moeilijk om zo maar eventjes nog een speech te schrijven over “hoe goed wij wel zijn en hoe goed wij ons werk wel doen en feestjes organiseren en hoe voorbeeldig onze samenleving wel is.
Ik heb mijn speech toen aardig herschreven. Na de bedankingen en verwelkomende woorden, sloeg ik een bladzijde in mijn schriftje om en vertelde toen dit: