De jaarvergadering van VBI Limburg.
Op 23 november vond in de brouwerij en brasserie van Ter Dolen in Helchteren de jaarvergadering van VBI Limburg plaats. Ook moederorganisatie VBI kreeg een warme uitnodiging om deze bij te wonen en de aan de gang zijnde vernieuwingsoperatie voor te stellen. Met één van de VBI Limburg bestuursleden als geëngageerd lid van de nieuwe Raad van Bestuur van VBI (Clem), gingen we bij VBI hier graag op in. In het strategisch gezelschap van een veel esthetischer lid van de RvB dan ondergetekende, Joke, werd de landkaart boven gehaald en trokken we naar de Hoge Kempen in Midden Limburg (tegenwoordig heet landkaart eigenlijk GoogleMaps, maar kom, als Land- en Bosser en kaartverzamelaar mag enige cartografische nostalgie wel).
De “Gezelligste provincie van Bels”.
Men zegt dat de West- en Oost-Vlamingen harde werkers zijn. Antwerpen en Vlaams-Brabant plaatsen zichzelf consequent vanboven op de evolutionaire ladder. Maar waar Maas, Demer, Dommel en Gete vloeien, zegt men gewoon “gezellig”.
De uitspraak over de werklust op de westelijke oever van de Schelde kan kloppen, heb ik nog al horen zeggen. Dat ze in Antwerpen nu eenmaal dé kathedraal hebben en in Leuven dé universiteit, daar mogen ze gerust fier op zijn (al hebben ze wel vals gespeeld met de afstand tussen de sporten van hun ladders). En dat Limburg, steeds weer, de kroon spant qua gastvrijheid en gezelligheid, wel, dat is meer dan volledig terecht. Dè klop mennemaan!
VBI Limburg is één van de (op dit moment misschien de énige nog actieve) vriendenkringen van VBI dat net zoals KVIV ook een regionale werking heeft. Iedere bio-ingenieur die werkt en/of woont tussen het Bronsgroen Eikenhout, mag lid van zijn van VBI Limburg. Zoals elke vriendenkring onderhoud deze dochterorganisatie via activiteiten (excursies, lezingen), allen ook met een wat sociale dimensie, zijn netwerk goed. Dat was te merken: de jaarvergadering telde meer dan 40 aanwezigen!
Rookworst en trippel van Ter
Dolen.
Ongetwijfeld heeft dat laatste ook te maken met het feit dat zo’n jaarvergadering ook de jaarlijkse “zuurmoes” avond is. Zuurmoes – local slang voor zuurkool (choucroutte voor wie te veel naar Komen Eten kijkt), heerlijk winters. Dit, in combinatie met een trippel van Ter Dolen, maakt elke vergadering fijn en gezellig. Tussen de zuurkoolschotel en de obligatoire Limburgse vlaai (je kan bij de bokkenrijders toch onmogelijk met Mattentaarten als dessert komen aanzetten), was er tijd voor korte voordrachten. De penningmeester lichtte op efficiënte wijze de financiële situatie van de vereniging toe (“ik kan kort zijn, d’r zit genoeg in de kas”), de voorzitter vatte het jaar van VBI Limburg samen en blikte naar de toekomst en tenslotte mocht ondergetekende nog de geplande hervormingen binnen VBI toelichten en – op specifieke vraag van de vriendenkring – ook de ontwikkelingen rond de “inkanteling van de hogescholen” wat verduidelijken.
De avond eindigde met – ook al traditioneel – een tombola. Dat er bij VBI Limburg veel bio-ingenieurs met landbouwkundige achtergrond zitten was duidelijk: maar liefst drie fruitveilingen waren vertegenwoordigd tussen de tombolaprijzen. Hoofdprijs was eveneens een reusachtige fruitmand.
Tja: doa zakt noe men boks vanaaf! Ondergetekende kocht ook een paar lotjes. En is tot op heden nog appels en peren van die enorme fruitmand aan het eten.
Heel fijne vriendenkring daar, waar het nachtegaaltje zingt.